អគុណ

Noun evil, sin, bad deed; breach of manners; mistake

សំ. បា. (ន.) សភាពមិនមែនជាគុណ (ទោស) ។ ព. កា. ថា : រីជនពាលស៊ុន ពុំស្គាល់អគុណ ថាគួរចៀសវាង ចេះតែប្រព្រឹត្ត តាមចិត្តពុំរាង ជីកគាស់រំលាង រំលើងឫសគល់ ។ ទោះប្រាជ្ញប្រាយប្រាប់ នៅតែពុំស្ដាប់ ងងឹតងងល់ ងងើលចចើង ឡើងចាងឥតយល់ ធម៌ព្រះទសពល ស្រោចស្រង់ពុំរួច ។ អគុណកថា ឬ –វាទ (–នៈ–) សម្ដីដែលជាទោស ។ អគុណភាព (–នៈភាប) ភាវៈឬដំណើរជាទោស ។ល។