ស. (
កិ.) (ហ្វង
អ. ថ. ហួ៎ង “រក្សា, គ្រប់គ្រង, ថែទាំ; មិនចង់ឲ្យ”, េហេន
អ. ថ. ហែ៎ន “កាន់កាប់, បីបាច់, ចាំរក្សា” > ហ្វង េហេន
អ. ថ. ហួ៎ង ហែ៎ន) កាន់កាប់រក្សាឲ្យនៅក្នុងអំណាចខ្លួន, ខារខាំងមិនឲ្យបានទៅអ្នកដទៃ : ហួងហែងទ្រព្យ, ហួងហែងរក្សាស្រែចម្ការ ។ ហួងហែងឲ្យស្រេចលើខ្លួន : ម្ហូបចំណីទាំងនេះជាសាធារណៈ មិនត្រូវអ្នកណាហួងហែងទេ ! (និយាយថា ហួងហែន ក៏មាន តែមិនសូវប្រើ) ។
Chuon Nath