វឹង

Adverb again, anew, back; instead, on the other hand (OK and MidK var. of វិញ )

Interjection zooming / whizzing / buzzing sound produced by the friction between the air and a fast moving object

១ (និ.) វិញ, វិញទៀត; ភ្លាម : វឹងខ្មី, វឹងរ៉ា, វឹងស្នង (ព. កា.) : ខ្ញុំឥតទីពឹង សូមបងវិលវឹង ឲ្យរួសរាន់រ៉ា ទោះបានអ្វីក្តី ពុំបានក្តីណា សូមបងយាត្រា វិលឆាប់កុំខាន ។ ឪគាត់បានប្រាប់ ថាឲ្យប្រញាប់ វិលវិញឲ្យបាន ត្រូវកុំបង្អង់ ឲ្យខកឲ្យខាន ត្រូវតែឲ្យបាន ត្រឡប់វឹងស្នង ។ កិ. វិ. ដែលលឿនអស់ល្បឿន, ពេញទំហឹង : រត់វឹង, លឿនវឹង ។ ២ (ឧ. ) សូរឮដោយចោលឬគ្រវែងពេញកម្លាំងដៃ: ចោលវឹង, ចោលដុំដីឮសូរវឹង ។