បា. សំ.(
គុ.) (វិសារទ; វិឝារទ) ដែលក្លៀវក្លា, អង់អាច, ឈ្លាសវៃ ក្នុងការនិយាយស្តី ឬក្នុងការជជែក (ក្នុងកណ្តាលជំនុំ) : មនុស្សវិសារទៈ ។
ន. អ្នកប្រាជ្ញសម្តី; អ្នកចាំច្បាប់; អ្នកកាន់ច្បាប់ ។ វិសារទភាព ភាវៈឬសេចក្ដីអង់អាច... (ក្នុងកណ្តាលជំនុំ) : មានវិសារទភាព; វិសារទភាពរបស់អ្នករៀន ។ល។
Chuon Nath