លោភ

Noun envy, greed, desire, longing, ambition.

Adjective to be greedy, ambitious, envious

សំ. បា. (ន.) សេចក្ដីជំពាក់ចិត្ត; សេចក្ដីប្រាថ្នា, បំណងចង់បាន : ប្រឹងរកទ្រព្យដោយលោភ; កម្ចាត់លោភ (សរសេរជា លោភៈ ក៏បាន តាមដំណើរប្រើ) ។ លោភចិត្ត ឬ –ចេតនា (លោភៈ–) ចិត្តឬគំនិតប្រកបដោយលោភ ។ លោភមូល (លោភៈ–) ឫស, ទីតាំង របស់លោភ; ចិត្តដែលជាមូលរបស់លោភ (អកុសលចិត្ត) ។ លោភលន់ (លោប–) លោភហួស ។ល។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ឬ គុ. សំដៅសេចក្ដីថា “ចង់បានច្រើនឬដែលចង់បានហួសពេក” ក៏មាន : កុំលោភពេក !; មនុស្សលោភ, ចិត្តលោភ ។