ប្លោក

Noun bag, pouch, wallet, sack; (swim) bladder; scrotum

១ (ន.) ថង់, ថង់ក្រពះ; ស្បែកដែលមានសណ្ឋានជាថង់ : ប្លោកត្រី, ប្លោកជ្រូក ។ ពងប្លោក (ព. សា.) : អណ្ឌៈ (ពងល្វា) ។ ២ (ន.) ឈ្មោះត្រកៀតមួយប្រភេទ : ត្រកៀតប្លោក (ហៅ កំប្លោក ក៏បាន, ហៅ ត្រកៀតប៉ោង ក៏បាន) ។ ឈ្មោះម្ទេសមួយប្រភេទផ្លែធំៗ : ម្ទេសប្លោក ។