បា. សំ. (
ន.) (បិតុ > បិតរ; បិត្ឫ > បិតារ) បិតា (ឪពុក) ។ ពាក្យនេះខ្មែរយើងប្រើជាឈ្មោះព្រះរាជពិធីមួយ មានចាក់ទឹកដូងច្រួចសែនរំឭកដល់ពួកបុព្វបុរសក្នុងរាជត្រកូល ហៅថា ថ្វាយព្រះបិតរ ឬ ថ្វាយព្រះបិដរ គឺសែនរំឭកទៅព្រះញាតិវង្សានុវង្សដែលស្ដេចទៅកាន់បរលោកហើយ ។
Chuon Nath