បន្លា

Noun thorn, barb, spine.

obstacle, problem; troublemaker

Noun thorn; barb; spine

(ន.) រុក្ខាវយវៈស្រួចមុតរបស់ឈើ, ឫស្សី ផ្ដៅ, វល្លិពួកខ្លះជាដើម : បន្លាក្រសាំង, បន្លាល្វៀង ។ ពុទ្ធភាសិតថា កណ្ដកេន កណ្ដកុទ្ធរណំ “ជោះបន្លាដោយបន្លា” ។ ខ្មែរបុរាណបានយកពុទ្ធភាសិតនេះជាគោលមកចងក្រងជាភាសិតថា បន្លាមុតយកបន្លាជោះ, សេះដាច់ជិះសេះតាម ។ អត្ថន័យរបស់ភាសិតនេះ មានដើមថា “ចិត្តជាប់ជំពាក់នឹងរូបថាល្អស្អាត, ត្រូវយកការរំពឹងពិចារណាឲ្យឃើញតាមការពិតថា រូបជាបដិកូលមិនល្អមិនស្អាតទៅវិញ ព្រោះសុទ្ធតែជាគ្រឿងឆ្អេះឆ្អាបស្អុយពេញទាំងខ្លួន”; ជនជាតិបរទេសណាគ្របសង្កត់ដោយមុខរបរជំនួញក្នុងប្រទេសណា, ជនក្នុងប្រទេសនោះឲ្យចេះស្ទាត់ជំនាញ ទាំងត្រូវរៀនពិធីធ្វើជំនួញឲ្យចេះស្ទាត់ជំនាញផងដែរ..., យ៉ាងនេះឯងហៅថា បន្លាមុតយកបន្លាជោះ, សេះដាច់ជិះសេះតាម ។ ព. ប្រ. បន្លាក្នុងភូមិ គឺមានមនុស្សកាចអាក្រក់នៅក្នុងភូមិជាមួយ ។ល។