ឧបឃាតក

murderer; person who employs physical violence

សំ. បា. (ន.) (ឧបឃាតក) អ្នកបៀតបៀនគេដោយកាយ; អ្នកប្រហារជីវិតគេ (បើស្ត្រីជា ឧបឃាតិកា) ។ ឧបឃាតកកម្ម (–តៈកៈ–) អំពើប្រហារជីវិតគេ ។ ព. ពុ. អកុសលកម្មពីព្រេងនាយដែលជាប់តាមមកចេញមុខឲ្យផលផ្តាច់ជីវិតឲ្យមានអាយុខ្លី (ដូចយ៉ាងស្លាប់ដោយធ្លាក់ពីលើចុងឈើ, ដោយលង់ទឹក, ដោយដំរីព្រេចជាដើម) ។ វេវ. ឧបច្ឆេទកកម្ម ។