អនញ្ញ

Adjective to be similar; from one source, from the same source, identical

Adjective to be alone, unique

បា. សំ.(គុ.) (< អន៑ “ពុំ, មិន, មិនមែន, ឥត” + អញ្ញ “ដទៃ, ឯទៀត”; អនន្យ < អន៑ + អន្យ) ដែលពុំមែនដទៃ, មិនមែនផ្សេងគ្នា គឺដែលត្រូវគ្នា, តែមួយ, តែបែបមួយ, តែម្នាក់ ។ សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ តាមដោយកវីត្រូវការប្រើ, ដូចកាព្យថា : គាត់ជាអនញ្ញ ឥតមិត្រសម្លាញ់ ឬគ្នីគ្នាឡើយ គាត់នៅម្នាក់ឯង កណ្តែងកន្តើយ មានទុក្ខឥតស្បើយ ព្រោះគាត់ជរា ។ ឥត្ថី. អនញ្ញា (អៈនុ័ញ-ញ៉ា) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អៈនុ័ញ-ញ៉ៈ, ដូចជា អនញ្ញការណ៍ ហេតុឬដំណើរតែមួយ ។ អនញ្ញគតិ ផ្លូវតែមួយ ។ អនញ្ញភាគ ភាគតែមួយ ។ អនញ្ញមតិ ឬ–ម័តិ មតិតែមួយ, គំនិតត្រូវគ្នា ។ល។