Adjective
to be fatal, incurable, beyond repair, incorrigible
Headley
បា. សំ.(
គុ.) (អតេកិច្ឆ; អ + ចិកិត្ស) ដែលមិនគួររក្សាបាន, ដែលអស់កែបាន, ដែលកែខៃលែងកើត : ទោសនុះជាអតេកិច្ឆា ។
ព. ផ្ទ. សតេកិច្ឆ, សតេកិច្ឆា ។ អតេកិច្ឆបុគ្គល បុគ្គលដែលមានទោសធ្ងន់ឥតអ្នកណាជួយបន្ធូរបន្ថយឬជួយសម្រាលបានឡើយ ។ អតេកិច្ចភាព ភាពឬដំណើរកែលែងកើត ។ អតេកិច្ឆរោគ រោគដែលពេទ្យអស់កែបាន (ហៅ អតេកិច្ឆាពាធ ក៏បាន) ។ អតេតិច្ឆាបត្តិ (
បា. < អតេកិច្ឆ + អាបត្តិ) អាបត្តិដែលភិក្ខុត្រូវហើយនឹងនៅជាភិក្ខុភាវៈតទៅទៀតពុំបាន (អាបត្តិបារាជិក) ។ល។
Chuon Nath