សំ.(
កិ.) (ឝ្រវ ឬ ស្រវ, វ> ព = ឝព ឬ ស្រព ប្រើជា
ន. “ការស្រោច; ការសម្រក់; ការបង្ហូរ”) ប្រស់ទឹកឲ្យសើម, ឲ្យជោក, ឲ្យនៅស្រស់: ស្រពទឹកស្លឹកម្លូកុំឲ្យស្រពោន, កុំឲ្យស្វិត ។ (
រ. ស.) លាង, ជម្រះ, លុបឲ្យជ្រះ ឲ្យស្អាត : ស្រពព្រះភ័ក្រ្ត គឺជម្រះព្រះភ័ក្រ្ត (លុបលាងមុខឲ្យស្អាត) ។ ស្រោចស្រព
ម. ក្នុង ព. ស្រោច។
Chuon Nath