សើច

Verb to laugh (at), mock; burst out laughing

Verb to laugh

១ (កិ.) ហើបបបូរមាត់លាន់សូរសព្ទតិចឬខ្លាំងចេញរន្ថាន់រអឹកទប់មិនឈ្នះ ព្រោះមានទំនងនាំឲ្យរីករាយរំជួលជ្រួលឃឹកៗឡើងដោយហសិតុ-ប្បាទចិត្ត : សើចក្អាក សើចខ្លាំងឮសូរក្អាក ។ សើចចំអក បញ្ចេញសំឡេងធ្វើជាសើចឡកឡាយឲ្យគេ ។ សើចស្ងួត ពើធ្វើជាសើចសម្ដែងទឹកមុខស្មើ ។ល។ ព. ទ. បុ. ព្រឹកសើច ល្ងាចយំ សើចសប្បាយមិនយូរប៉ុន្មាន នឹងបានប្រទះយំវិញពុំខាន (ព្រោះសោមនស្សនិងទោមនស្សជាគូនឹងគ្នា) ។ ២ (ន.) ឈ្មោះក្រូចមួយប្រភេទ ស្លឹកទ្រវែងឆែកស្ដួចមួយអន្លើ ក្លិនហាងប្រហើរ ប្រើធ្វើជាគ្រឿងផ្សំឲ្យម្ហូបមុខខ្លះមានរសឆ្ងាញ់, ផ្លែមានសំបកជ្រួញ ។ ក្លិនប្រហើរឆួល មានរសហាង ទឹកក្នុងផ្លែមានរសជូរ ប្រើជាថ្នាំរម្ងាប់រោគខ្យល់ ឬប្រើជាគ្រឿងស្លបាន : ស្លម្ជូរបង់ស្លឹកក្រូចសើច ។