សំ. បា. (
ន.) (ហសន) សំណើច; សេចក្ដីរីករាយ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃសរសេរជា សហន
អ. ថ. ហៈសៈន៉ៈ, ដូចជា ហសនភាព ភាវៈសើច, ការសើចសប្បាយ; ការរីករាយ ។ ហសនវិទ ឬ–វិទូ អ្នកស្គាល់សូរសំណើច (អាចទាយបាន...) ។ ហសនាការ (–ន៉ា–;
សំ. បា. < ហសន + អាការ) អាការនៃហសនៈ ។ ហសនោបាយ (–ន៉ោ–;
សំ. បា. < ហសន + ឧបាយ) ឧបាយនៃហសនៈ; ការសើចជាឧបាយ, ជាកិច្ចកល ។ល។
Chuon Nath