ក្ល. សំ. (
ន.) ស្វគ៌, ស្វ > សួ ។ សួគ៌ (ទេវលោក) សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ជា សួគ៌ា ក៏មាន; (
ព. កា.) : អ្នកធ្វើបុណ្យទាន គេតែងតែបាន ផលានិសង្ស ជិតអស់ជីវិត ចិត្តគិតឆ្ពោះត្រង់ បុណ្យ ដែលផ្ចិតផ្ចង់ ផ្តល់សួគ៌ាឲ្យ ។ ឃើញក្នុងមនោ បុណ្យលេចចេញធ្លោ ព្រះផលអំណោយ បុណ្យទានដែលធ្វើ ជួនឮដង្ហោយ ស្រែកហៅថាឲ្យ លះលោកនេះទៅ ។ ទៅនៅភពថ្មី ដែលជាបុរី សួគ៌សុខមាននៅ ជានិច្ចនិរន្តរ៍ ឥតមានក្តីក្ដៅ អ្នកកុំទ្រាំនៅ ឋានមនុស្សយូរពេក ។ ... (
ព. ពុ.) ។
Chuon Nath