សញ្ជប់

Verb to have a long face / a downcast expression.

Adverb in deep thought; sadly (esp. of facial expressions)

(កិ. ឬ កិ. វិ.) ជ្រប់មុខស្រពោនស្រពាប់ក្រៀមក្រំ : កើតទុក្ខសញ្ជប់, អង្គុយសញ្ជប់ ។ សញ្ជប់សញ្ជឹង ឬ សញ្ជឹងសញ្ជប់ សញ្ជប់ទ្រឹងទ្រមឹងទ្រមើយ ។