វេរ

Verb to incline, lean, veer, deviate from.

Adjective to be bent, lopsided

Verb to give a gift to a monk, bestow, confer

Noun helping each other in some job, taking turns to help one another (esp. with harvesting); turn, tour (e.g. of duty)

Verb to turn away

Verb to incline, to lean, to veer, to deviate from

Verb to give a gift to a monk, to bestow, to confer

Adjective to be bent, lopsided

Noun taking turns (for work, esp. harvest), turn, tour of duty

១ (កិ.) ប្រគល់ឬប្រគេនអ្វីៗ ឲ្យដោយបញ្ចេញវាចាថា តាមគ្នា (ព. ពុ.) : វេរភត្ត, វេរកុដិ, វេរសាលាប្រគេនជំនុំសង្ឃ ។ វេរចង្ហាន់សង្ឃ ឈ្មោះរបៀបមង្គលការមួយយ៉ាង ធ្វើដោយពិធីវេរភត្ត និងគ្រឿងបរិក្ខារប្រគេនភិក្ខុសង្ឃ : រៀបមង្គលការវេរចង្ហាន់សង្ឃ ។ ២ (កិ.) ងាកបែរទ្រេតឬបញ្ឆៀង, ងាកបែររេ : សសរវេរ, ដើមឫស្សីត្រូវខ្យល់ខ្លាំង វេរមកលើផ្លូវ, ទូកវេរ ។ វៀចវេរ (ម. ព. វៀច) ។ ៣ (ន.) ដំណើរយកវេនគ្នា, ដំណើរធ្វើការឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកម្តងម្នាក់ : យកវេរ, ជំពាក់វេរគេ, សងវេរគេ (និយាយតាមទម្លាប់ដោយស្រុក, អ្នកស្រុកខ្លះនិយាយថា យកដៃ, ជំពាក់ដៃគេ, សងដៃគេ) ។