រយ

Number hundred

Adjective to be local, common, ordinary, vulgar

Adjective to be vernacular, written in the everyday language / in an easily understood language (esp. of religious texts)

Adjective to be common, ordinary, vulgar

Adjective to be vernacular (of a text), easy to understand

១ ស.; ល. (ប.សំ. ) (រ្ចយ អ. ថ. រ៉យ់; ហ្ចយ អ. ថ. ហយ់) ចំនួន ១០ ដប់ដង (១០០) ។ ព. ប្រ. មនុស្សអណ្ដាតរយ មនុស្សដែលនិយាយត្រឡប់ត្រឡិនសម្ដីទាំងរយម៉ាត់យកជាការពុំបាន ។ គុ. ដែលរាប់ជាចំនួនរយ, មិនមានតម្លៃឬមិនប្រសើរជាងគេ, ដែលគ្រាន់តែហែគេ, សាមញ្ញឬសាមាន្យ : របស់រយ, មនុស្សរយ, គោរយ ។ ២ ស.(គុ.) (រ្ចយ អ. ថ. រ៉យ់, កិ. “ក្រង, ចងក្រង”) ដែលចងក្រងជាសេចក្ដីសម្រាយពាក្យរាយលំនាំទេសនា : សាស្ត្រារយ, គម្ពីររយ (ហៅថា សាស្ត្រាប្រែរយ, គម្ពីរប្រែរយ ក៏បាន; ស. េប្លេរ្ចយ អ. ថ. ប្លែរ៉យ់ “ប្រែចងក្រង ...”) ។