រន្ទះ

Noun lightning, thunderbolt; peal of thunder; loud rumbling sound (as thunder or distant artillery fire)

Noun electricity

Noun thunderbolt; lightning

(ន.) សូរសព្ទដែលលាន់ឮខ្លាំង : រន្ទះសំឡេង, រន្ទះកាំភ្លើង ។ ដំណើរបែកចេញនៃធាតុអគ្គិសនី (អេឡេកទ្រិក électrique) ឯអាកាសមានផ្លេកបន្ទោរនិងផ្គរកើតឡើងជាមួយ បណ្ដាលអំពីពពកដែលមានធាតុអគ្គិសនីមកប៉ះនឹងដី ឬពពកប៉ះនឹងពពក ស្រូបឆក់ខ្ទប់គ្នា នាំឲ្យលាន់ឮសូរសព្ទខ្ទ័រខ្លាំង; ច្រើនមានក្នុងរដូវខែដើមឆ្នាំ (នៃចន្ទគតិ) ដែលកំពុងមានអាកាសក្ដៅនិងត្រជាក់មិនស្មើគ្នា : រន្ទះបាញ់ គឺការមានរន្ទះឬដំណើរធ្លាក់ចុះនៃរន្ទះ (អសនីបាត) ។ រន្ទះទឹក រន្ទះដែលស្រូបឆក់ដោយកម្លាំងទឹកច្រើនជាងភ្លើង ។ រន្ទះភ្លើង រន្ទះដែលស្រូបឆក់ដោយកម្លាំងភ្លើងច្រើនជាងទឹក; តែងឃើញបាញ់ត្រូវត្រង់ដើមឈើឆេះចេញជាភ្លើង..., ចួនកាលគ្រាន់តែធំក្លិនឆ្ងៀម (រមែងមានរឿយៗស្ទើរតែរាល់ឆ្នាំ) ។ រន្ទះបាញ់ក្បាលក្រាញ់ រន្ទះសូរស្រាលៗរឿយៗ ដែលមានក្នុងខែខាងចុងវស្សានរដូវនៃចន្ទគតិ (វេលាកំពុងមានអាកាសធ្ងន់) , ច្រើនមានតែក្នុងឆ្នាំណាដែលមានភ្លៀងស្រួល; តាមពាក្យបរម្បរាថាបាញ់សំដៅក្បាលពួកត្រីក្រាញ់... ។ កាំរន្ទះ លោហធាតុក្លាយពីធាតុថ្ម ជាកាំរបស់រន្ទះ មានសណ្ឋានផ្សេងៗ ។