ព្រេច

Verb (esp. of elephants) to butt, strike with the head / tusks, gore, trample; to attack

Noun kind of bamboo used to make brooms

Noun kind of bush (Melientha suavis) with edible fruit

១ (កិ.) ពារនឹងក្បាល, ជាន់នឹងជើង, ចាក់នឹងភ្លុក ដោយពេញកម្លាំង (ប្រើចំពោះតែដំរី) : ដំរីព្រេចដើមឈើ, មនុស្សស្លាប់នឹងដំរីព្រេច ។ ព្រេចកិល (ព. ប្រ.) និយាយពីមនុស្សអកតញ្ញូដែលហ៊ានប្រព្រឹត្តធ្វើអំពើអាក្រក់រកអ្នកមានគុណ ដូចជាដំរីដែលហ៊ានព្រេចបង្គោលចំណង : មនុស្សព្រេចកិល; ហ៊ានព្រេចកិលឥតញញើត; ហៅថា ព្រេចគល់ ក៏បាន ។ ២ (ន.) ឈ្មោះឫស្សីពួកមួយ ដើមតូចៗស្លឹកល្អិតៗច្រើនដុះតាមដងព្រៃ : គុម្ពព្រេច, របះព្រេច; កាត់ព្រេចធ្វើអំបោស ។