ជល់

Verb to collide, hit; to bump (into), butt; to fight one another; to peck (of birds)

Adjective to be effective / suitable (of medicines)

Verb to collide, to hit, to bump into

Verb to fight (one another)

Adjective to be effective (of a medicine)

1. (កិ.) ចាក់ស្រែះ, ដេរព្រាងជាមុន : ជុលសំពត់, ជុលកន្ទេល ។ 2. (កិ.) ទង្គិច, ទង្គុក, ប៉ះត្រូវ, ចំពប់ : ជល់ដៃ, ជល់ជើង ។ ប្រយុទ្ធគ្នាដោយស្នែង, ដោយក្បាល, ដោយចំពុះ : គោជល់គ្នា, ដំរីជល់គ្នា, មាន់ជល់គ្នា ។ កប, ត្រូវ, ទទួល : ដាក់ថ្នាំជល់, ដាក់ថ្នាំមិនជល់ ។