បរមិន្ទ

បា. សំ.(គុ. ឬ ន.) (បរម + ឥន្ទ > បរមិន្ទ; បរម + ឥន្ទ្រ > បរមេន្ទ្រ) ដែលជាធំក្រៃលែង; អ្នកដែលជាធំក្រៃលែងជាងពួកមនុស្ស (ក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ) : បពិត្រព្រះបរមិន្ទ នរិន្ទនរបតី ស្រីសម្មតិទេព ក្សត្រថ្លៃប្រសើរអើយ... (ពាក្យទេសនាប្រែរយជាពាក្យកម្រងកែវក្នុងសម័យបុរាណ មានសាស្ត្រាមហាជាតក៍ជាដើម) ។ (ព. កា.) : សូមព្រះបរមិន្ទនរាធិបតិន្ទ ទ្រង់ព្រះមេត្តា ប្រទានឱកាស ឲ្យរាស្ត្រប្រជា ចូលគាល់ក្សត្រា នាគ្រាឥឡូវ ។