កលិយុគ

Noun crisis, turmoil, unrest, hard time(s)

សំ. បា. (ន.) កាលសម័យដែលប្រកបដោយទោស, ដោយវិបត្តិ, វិបរិតផ្សេងៗ : ប្រទះលើកលិយុគ; ស្រុកកើតកលិយុគ ។ តាមក្បួនក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាដែលប្រកាន់តាមសណ្ដាប់ធ្នាប់អំពីបុរាណយូរអង្វែងណាស់មកហើយថា យុគមាន ៤ យ៉ាងគឺ ទី១ ក្ឫតយុគ, ទី២ ត្រេតយុគ, ទី៣ ទ្វាបរយុគ, ទី ៤ កលិយុគ (ម. ព. យុគ ផង) ។