អសត្យ

សំ. បា. (គុ.) (អ + សច្ច) ដែលមិនទៀង, មិនពិត : សម្ដីអសត្យ ។ (ព. ផ្ទ. សត្យ, សច្ច ឬ សច្ចៈ) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អៈស័ត-ត្យៈ, ដូចជា អសត្យវាចា ឬ –វាទ សម្ដីមិនពិត ។ អសត្យវាទិន អ្នកដែលច្រើនតែឬតែងតែពោលពាក្យមិនពិត (បើស្ត្រីជា អសត្យវាទិនី) ។ ព. ផ្ទ. សត្យ ។ល។