សន្ទ្រាព

សំ. (ន.) (សន្ទ្រាវ) ការរត់ពួន, ការដោះខ្លួនពួនបំបាត់, ការលាក់ខ្លួនពួនអាត្មាមិនឲ្យអ្នកណាឃើញ : ធ្វើសន្ទ្រាព ។ (ព. កា.) : អាចោរពីរនាក់ គេស្គាល់វាជាក់ មួយខ្ពស់មួយទាប ចាប់បានអាខ្ពស់ នៅសល់អាទាប វាធ្វើសន្ទ្រាព រកពុំទាន់ឃើញ ។