បា. ឬ
សំ. (
ន.) (ឧឞ្មន៑ ឬ ឩឞ្មន៑) ចំហាយ, ចំហាយក្ដៅ, ចំហាយភ្លើង, កម្សួល, អៃ ។ អក្សរឧស្ម័ន (
ព. វ.) អក្សរដែលមានខ្យល់សំឡេងដូចជា ហួច, មាន ៣ តួគឺ ឝ, ឞ, ស, បើរាប់ ហ្វ មួយផ្សំផងជា ៤ តួ ។ ឧសុមកោដ្ឋក៏ (–កោត) បន្ទប់ដែលមានជើងក្រានដុតភ្លើងបង្ហប់ឲ្យមានចំហាយក្ដៅ (សម្រាប់ការពាររងាជាដើម) ។ ឧសុមពល (–ពល់) កម្លាំងឧស្ម័ន ។ ឧសុមមន្ទីរ ឬ ឧសុមាគារ (–ម៉ា–) ផ្ទះដែលមានចំហាយភ្លើងក្ដៅសព្វ (ដូចយ៉ាងរោងភ្លើង, រោងចក្រជាដើម) ។ ឧសុមរថ ឬ រថឧស្ម័ន រថដែលលឿនដោយកម្លាំងឧស្ម័ន (ពាក្យសន្មតប្រើតាមសម័យនិយម) ។ល។ (
ព. កា.) : ឧស្ម័នសំខាន់ខាងចំហាយ ឲ្យចេញផ្សព្វផ្សាយគាំពារធាតុ ទោះមនុស្សទោះសត្វកាលបើឃ្លាតឧស្ម័នហើយប្រាសចាកជីវិត ។ ព្រះពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ពន្យល់ថា កាលណាឧស្ម័នអស់សូន្យពិត អាយុវិញ្ញាណក៏គ្មានឫទ្ធិ៍ ជីវិតក៏សូន្យកាយស្តូកស្ដឹង ។ គេបោះបង់ខុសពីកាលមុន ទោះបីមានគុណគួរគេដឹង ជារូបដេកស្តូកឥតការប្រឹង ស្តូកស្តឹងដូចកល់អង្កត់ឧស ។
Chuon Nath