អ្នកយើង

(ន.) (ព. បុ.) អ្នកបួសរបស់យើងឬសមណៈរបស់យើង ។ ពាក្យសម្រាប់ហៅបព្វជិតដោយមិនចេញឈ្មោះ (ខ្មែរសម័យបុរាណប្រើជា ពាក្យគោរព, សម័យបច្ចុប្បន្ននេះ ត្រឡប់ប្រើជាពាក្យមើលងាយទៅវិញ) : ហ៏ ! អ្នកយើងនិមន្តមកហើយ ! (សម័យបុរាណ) ។ អ្នកយើងអស់ហ្នឹង ខ្ជិលៗណាស់ ! (សម័យបច្ចុប្បន្ន) ។