១
(
ន.) ឈ្មោះវល្លិមួយប្រភេទ ដើមទន់ស្លឹកស្រដៀងនឹងស្លឹកបណ្តូលពេជ្រស្ទើរចាប់ច្រឡំ ប៉ុន្តែដើមស្រលួតឥតបន្លា ឡើងតោងអាស្រ័យនឹងដើមឈើធំ ទម្លាក់ឫសវែងៗ រយោងរយានចុះមកខាងក្រោមរហូតដល់ដីក៏មាន : វល្លិអំបោះព្រះ (ហៅ វល្លិយឺត ក៏បាន) ។
២
(
ន.) សរសៃពីងពាងព្រៃពួកមួយដែលវាគ្រាន់តែបញ្ចេញចោលមិនព័ទ្ធមងឬសំបុកឡើយ, មានសាច់ម៉ដ្ឋល្អិតឆ្មារសម្បុរ-ស-ក្បុសរលើប, ខ្យល់បក់រសាត់តាមផ្ទៃអាកាសធ្លាក់ចុះមកជាប់នឹងមែកឈើ ជាដើម, ចួនកាលរសាត់ជាប់ដោយទាំងតួពីងពាងមកផងក៏មាន; បើសរសៃនោះចូលភ្នែកបណ្តាលឲ្យភ្នែកហើមភ្លាម : ពីរបីថ្ងៃនេះ ឃើញអំបោះព្រះរសាត់ព្រាតឯអាកាស, ត្រូវប្រយ័ត្ន ក្រែងចូលភ្នែក (ហៅ អំបោះខ្មោច ឬ សរសៃឈូក ក៏មាន, តាមទម្លាប់ដោយស្រុក) ។
Chuon Nath