អាជ្ជវៈ

បា. សំ. (ន. ) (អាជ្ជវ < ឧជុ “ត្រង់” + ភាវ “ភាព”; អាជ៌វ) ភាពឬភាវៈនៃសេចក្ដីត្រង់ គឺដំណើរទៀងត្រង់ឬការកាន់ទៀងត្រង់, សេចក្ដីទៀងត្រង់ : អាជ្ជវៈ ជាធម៌សំខាន់មួយក្នុងលោក, ជារាជធម៌ទី ៤ ក្នុងទសពិធរាជធម៌ (ម. ព. ទសពិធរាជធម៌ ផង) ។