សំ. បា.(
គុ.) ដែលឥតរោគ, ឥតជំងឺ (ប្រើជា នីរោគ ក៏បាន) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ
អ. ថ. អៈរោគៈ, ដូចជា អរោគភាព ឬ អារោគ្យ (–រោក) ភាពជាអ្នកឥតរោគ; ដំណើរមិនមានជំងឺ (
វេវ. អនាម័យ) ។ អរោគមន្ទីរ, –សាលា ឬ អារោគ្យមន្ទីរ, –សាលា (–គ្យៈ–) មន្ទីរឬសាលាព្យាបាលជំងឺ, មន្ទីរពេទ្យ ។
វេវ. វេជ្ជគ្រឹះ, វេជ្ជមន្ទីរ ឬ ពេទ្យមន្ទីរ (
ម. ព. អារោគ្យ ផង) ។ល។
Chuon Nath