អនុបទ្រព

Adjective to be fortunate; uninjured, safe

សំ. បា. (គុ.) (អនុបទ្រវ< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + ឧបទ្រវ “ឧបទ្រព”; អនុបទ្ទវ < អន៑ + ឧបទ្ទវ) ដែលឥតឧបទ្រព : ផ្ទះអនុបទ្រព, ទីនោះជាអនុបទ្រព (ប្រើជា និរុបទ្រព ក៏បាន, ប្រែថា “ឥតឧបទ្រព្យ” ដែរ) ។ ព. កា. ថា: អនុបទ្រព កើតមានព្រោះឈប់ លែងកាន់ទុច្ចរិត ផ្លូវកាយវាចា និងខាងផ្លូវចិត្ត ថែមទាំងអាណិត សព្វសត្វផងទៀត ។ ឧបទ្រពចង្រៃ រែងមានច្រើនក្រៃ ព្រោះចិត្តចង្អៀត ប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នេះហើយនោះទៀត គ្រោះកាចតែងបៀត អែបចូលមិនស្រាក ។