សំ. បា. (
ន.) (< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + អាមយ “រោគ, ជំងឺ, ដំណើរមិនសុខសប្បាយកាយ”) ដំណើរមិនមានរោគឬឥតជំងឺ, សេចក្ដីសុខសប្បាយខ្លួន, ដំណើរជាខ្លួន ។
ព. ផ្ទ. អាមយ ឬ អាម័យ ។ ក្រុមអនាម័យ ក្រុមបំបាត់រោគ, ក្រុមសុខាភិបាល ។ អនាមយគ្រឹះ មន្ទីរព្យាបាលរោគ ។ អនាមយដ្ឋាន ឬ–ស្ថាន ទីដែលនៅជាសុខឥតនាំបណ្តាលឲ្យកើតជំងឺ ។ អនាមយភាព ភាវៈនៅជាសុខឥតរោគាព្យាធិ ។ល។
Chuon Nath