សំ. បា. (
ន.) (អតិថិ) ភ្ញៀវ, ភ្ញៀវពន្លឺ ។ អតិថិគារវៈ (–រៈវៈ) ការគោរពភ្ញៀវ, ការគួរសមចំពោះភ្ញៀវ (ប្រើជា អតិថិគោរព ក៏បាន) ។ អតិថិធម៌ ច្បាប់ទទួលភ្ញៀវ, ច្បាប់គួរសមទៅរកភ្ញៀវ (ហៅ អតិថិវិន័យ ក៏បាន) ។ អតិថិពលី (–ពៈលី) ពលិការដល់ភ្ញៀវ, ការទទួលភ្ញៀវ; ហៅ អតិថិក្រិយា, –បូជា ឬ –សក្ការៈ ក៏បាន (
ម. ព. ពលី ផង) ។ អតិថិវត្ត សណ្តាប់ធ្នាប់ឬបែបបទរបស់ភ្ញៀវឬរបស់អ្នកទទួលភ្ញៀវ ។ អតិថិវេស្ម័ន, –មន្ទីរ ឬ –គ្រឹះ ផ្ទះសម្រាប់ទទួលភ្ញៀវ ។ អតិថិសន្និបាត ការប្រជុំភ្ញៀវ ។ល។
Chuon Nath