(
ន. ) ក (ប្រើចំពោះតែរាជសព្ទ) : ព្រះសូរង គឺ ក នៃក្សត្រិយ៍ ។ (ក្នុងសាស្ត្រាបុរាណច្រើនប្រទះឃើញសរសេរជា សូរង្គ; បើដូច្នេះមែន គួរសន្និដ្ឋានថាក្លាយមកពី
សំ. សូរ + អង្គ > ស្វរាង្គ; ជើង វ “្វ” > ស្រះ ូ, រា > រ ផ្សំបានជា សូរង្គ “អង្គរបស់សំឡេង ឬអវយវៈសម្រាប់ញ៉ាំងសំឡេងឲ្យកើត គឺ ក” ប៉ុន្តែបានស្រាវជ្រាវរកសព្វគ្រប់ទៅ ក៏ពុំឃើញមានពាក្យសំស្ក្រឹតថា “ស្វរាង្គ” ដែលប្រែថា “ក” ទេ, បើប្រើជា សូរង្គ ដោយសន្មតិផ្សំក៏គួរដែរ ព្រោះមានអត្ថន័យគួរដោះស្រាយបាន) ។
Chuon Nath
Noun
neck