បា. សំ.(
គុ.) (សុទាន្ត) ដែលទូន្មានល្អហើយ, ដែលបានហាត់ឬបង្ហាត់ថ្នឹកហើយ, ដែលហ្វឹកឬបង្វឹកបានបទហើយ ។ សុទន្តចិត្ត ចិត្តដែលបានទូន្មានប្រពៃហើយ ។ សុទន្តបុរស បុរសអ្នកហាត់រៀនបានបទ ។ សុទន្តសត្ត ឬ–សត្វ សត្វដែលគេបង្ហាត់ថ្នឹកហើយ, បានបទហើយ ។ សុទន្តី សត្វញីដែលគេបានបង្វឹកបានបទហើយ ។ បើមនុស្សថា ស្ត្រីដែលបានបង្វឹកខ្លួនបានបទហើយ (
ព. កា.) : សុទន្តសុទន្តី ដែលឃ្មាតខ្មីបង្វឹកចិត្ត គេរែងមានគំនិត គិតឆ្អិនឆ្អៅមិនសៅហ្មង ។
Chuon Nath