សុគន្ធ

Noun fragrance, sweet smell.

Adjective to be fragrant, sweet-smelling

សំ. បា. (ន. ឬ គុ.) ក្លិនក្រអូប; គ្រឿងក្រអូប; ដែលមានក្លិនក្រអូប (ម. ព. ព្រះសុគន្ធ ឬ សម្ដេចព្រះសុគន្ធាធិបតី ក្នុងពាក្យ សមណសក្ដិ ឬ–ស័ក្ដិ ផង) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សុ-គ័ន-ធៈ, ដូចជា សុគន្ធកុដិ ឬ–កុដី កុដិមានក្លិនក្រអូប (ជាឈ្មោះកុដិលំនៅព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ, មានផ្កាក្រអូបដែលគេដាក់បូជា ឬផ្កាឈើជិតខាងផ្សាយក្លិនក្រអូបជានិច្ច) ។ សុគន្ធជាតិ ជាតិវត្ថុមានក្លិនក្រអូប, គ្រឿងក្រអូប ។ សុគន្ធបុប្ផា ឬ –បុស្ប ផ្កាមានក្លិនក្រអូប ។ សុគន្ធរស, សុគន្ធវារី ឬ សុគន្ធោទក (–គ័ន-ធោ-ទក់; < សុគន្ធ + ឧទក “ទឹក”) ទឹកក្រអូប, ទឹកអប់ ។ល។