សំ. បា. (
ន.) (សរស៑; សរ “ស្រះ; ត្រពាំង; បឹងតូច” + ជ “ដែលដុះ”; សរស៑ ឬ សរ > សរោ) ឈូក (ព. ការ. ប្រើជា សារោជ ក៏បាន) ។ សរោជបុស្ប (សៈរ៉ោជៈបុស) ផ្កាឈូក; ប្រើជា សរោជបុប្ផា ក៏បាន (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ) : សរោជបុប្ផា រីកស្គុសស្គាយនា- ស្រះបោក្ខរណី ផ្ទៃស្រះទាំងមូល ទឹកថ្លាយល់ដី សឹងមានហ្វូងត្រី ហែបហែលរេរា ។ ព្រះបាទបពិត្រ ទ្រង់ទតពិនិត្យ នូវហ្វូងមច្ឆា ទ្រង់ភ្នកនឹកដល់ កែវកល្យាណា ដែលព្រាត់ប្រាសគ្នា អស់កាលយូរលង់ ។
Chuon Nath