សម្អប់

(គុ. ឬ ន.) ដែលជាទីស្អប់; មនុស្ស, សត្វឬអ្វីៗដែលជាទីស្អប់ : កូនសម្អប់, ទ្រព្យសម្អប់ ។ ព. ផ្ទ. សំឡាញ់ ។ សរ. ជា សំអប់ ក៏បាន ។