បា. សំ. (
ន.) (វេយ្យាវច្ច; វៃយាវ្ឫត្យ) ការខ្វល់ខ្វាយ, ការខ្នះខ្នែង, ការមិនប្រចាំគ្នា, ការយកចិត្តទុកដាក់ ។ វេយ្យាវច្ចកម្ម ការប្រឹងប្រែងធ្វើកិច្ចការដោយយកចិត្តទុកដាក់ពីចិត្តឯង ។ វេយ្យាវច្ចករ អ្នកខ្នះខ្នែងធ្វើការកិច្ចការ; អ្នកធ្វើការបម្រើបម្រាស់ដោយយកចិត្តទុកដាក់មិនមើលបំណាំ, មិនប្រចាំគ្នា ។ វេយ្យាវច្ចមយៈ ឬ–ម័យ ប្រយោជន៍ឬបុណ្យដែលកើតមានព្រោះការខ្វល់ខ្វាយធ្វើ (
ម. ព. បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ ផង) ។
Chuon Nath