បា. សំ. (
ន.) (វៃទ្យ “អ្នកចេះអាយុវេទ គឺចេះវិជ្ជាសម្រាប់រក្សាអាយុ”) ពេទ្យ ឬ ពែទ្យ ។ វេជ្ជកម្ម ការរបស់ពេទ្យ, ការរក្សារោគ, ការមើលជំងឺ ។ វេជ្ជគ្រឹះ ផ្ទះពេទ្យ (
ម. ព. ពេទ្យមន្ទីរ ផង) ។ វេជ្ជដ្ឋាន (
ម. ព. ពេទ្យស្ថាន) ។ វេជ្ជប្បញ្ញត្តិ បញ្ញត្តិ, ការហាមប្រាមរបស់ពេទ្យ។ វេជ្ជមន្ទីរ (
ម. ព. ពេទ្យមន្ទីរ) ។ វេជ្ជវិជ្ជា (
ម. ព. ពេទ្យវិទ្យា) ។ វេជ្ជសាស្ត្រ (
ម. ព. ពេទ្យសាស្ត្រ) ។ វេជ្ជសាស្ត្រាចារ្យ សាស្រ្តាចារ្យពេទ្យ គឺគ្រូធំបង្រៀនវេជ្ជវិជ្ជា ។
Chuon Nath