វិស្សម

Noun recess, resting, relaxing

បា. (ន.) ការសម្រាក; ការឈប់សម្រាក, ដំណើរឈប់ (មិនធ្វើការ) ; ការសំណាក់ ។ វិស្សមកាល, វិស្សមមាស ឬវិស្សមោកាស (បា. < វិស្សម + ឱកាស) ពេល, ខែ ឬឱកាស ដែលឈប់សម្រាកមិនធ្វើការឬមិនចូលសាលារៀន ។ វិស្សមដ្ឋាន ទីសម្រាប់ឈប់សម្រាក; ទីសម្រាប់សំណាក់; ទីសម្រាប់ចត, ទីសំចត ។ វិស្សមមាល ឬ វិស្សមសាលា រោងសម្រាប់សំណាក់, សាលាសំណាក់ ។ វិស្សមសង្គ្រាម ការឈប់ច្បាំង, ការស្ងប់សឹក; ប្រទេសដែលស្ងប់ ឥតចម្បាំង ។ល។