រោល

Verb to roast, barbecue, singe; to heat / warm up (at a fire); to get sun-burned, to irritate; to have a rash / irritation (due to allergy).

Adjective to be scorched, lightly burned

Noun kind of fruit tree

Verb to warm up, to dry up (by a fire)

Verb to burn, to singe; to roast, to barbecue; to get sun-burned

Adjective to be scorched, lightly burned

១ (កិ.) ធ្វើឲ្យក្ដៅ, ឲ្យស្ងួត, ឲ្យស្រពាប់, ឲ្យស្លោក, ឲ្យទន់, ឲ្យឆេះខ្លោច ដោយដាក់ពីលើភ្លើង, ដោយដាក់ក្នុងអណ្ដាតភ្លើងឬដោយត្រូវអណ្ដាតភ្លើងឆាប : រោលដៃជើងឲ្យបាត់រងា; រោលស្លឹកចេកស្រស់ឲ្យស្រពាប់; ពួកប្រមាញ់រោលជ្រូកព្រៃ ;... ។ ឡើងសាច់កន្ទួលកន្ទឹសឬឃ្មឹលព្រោះត្រូវចំហាយឬកម្សួលពិស បណ្ដាលឲ្យស្កៀប ឲ្យរមាស់ : ម្រ័ក្សណ៍រោល, ទ្រយឹងរោល, ដំបូករោល, ថ្នាំរោល ។ រោលរាល រសាប់រសល់, ក្រវល់ក្រវាយ, ក្រហល់ក្រហាយ : កិលេសរោលរាល; ក្ដៅរោលរាល ។ រោលអាល ក្ដៅក្រហាយ, ឈឺផ្សាហាក់ដូចគេអាល : ឈឺរោលអាល ។ ព. ប្រ. កម្ដៅចិត្ត, ធ្វើឲ្យកើតសេចក្ដីមួម៉ៅក្ដៅចិត្ត : រាលអាលឲ្យក្ដៅចិត្ត (និយាយថា ដុត ឬ ដុតរោល ក៏មាន) ។ ២ (ន.) ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ ពួកដើមសិរមាន់ផ្លែប្រើជាអាហារបាន : ផ្លែរោល ។