ពក

Noun bump, lump, hunch, protuberance; bruise.

Pronoun to swell into a bump.

Noun a variety of bamboo (Tacca pinnatifida or Arundo piscatoria) used to make flutes.

១ (ន.) សាច់ដែលដុះជាដុំខ្ពស់ជាងសាច់ប្រក្រតី : ពកដៃ, ពកជើង, ពកថ្ងាស, ពក-ក ។ សាច់រុក្ខជាតិ ឬ លតាជាតិដែលដុះជាកំពូកខ្ពស់ជាងសាច់ប្រក្រតី : ពកធ្នង់, ពកបេង, ពកស្រឡៅ; ពកខ្ញែ (ពកវល្លិខ្ញែ) ។ សាច់ដែលពករម៉ិងរម៉ង់រឹងៗ នៅកែងដៃឬកែងជើង មានសណ្ឋាននិងទំហំស្រដៀងនឹងផ្លែស្លាហៅថា ពកស្លា ។ ឈ្មោះដំបៅមួយប្រភេទចេញជាពកបែកគគុះគគុល មិនងាយនឹងថែរក្សាឲ្យសះជា : ដំបៅពក ។ ឈ្មោះឫស្សីពួកមួយ មានប្រហោងសាច់ស្ដើងរឹងស្រួយ សម្បុរខាងក្រៅរលោង សម្រាប់ប្រើការផ្សេងៗមានធ្វើត្រល់, ប៉ី, ខ្លុយជាដើម : ត្រល់ពក, ប៉ីពក, ក្លាក់ពក, បំពង់ពក ។ ២ (កិ.) កកើតជាពក (ជានាមកិរិយា) ។