បា. សំ. (
ន.) (ឧណ៌ា) រោមចៀម, រោមពពែឬរោមសត្វចតុប្បាទពួកចៀមពួកពពែ; សរសៃពីងពាង; រោមប្រជុំចិញ្ចើម គឺរោមដែលដុះនៅត្រង់ចន្លោះចិញ្ចើមទាំងពីរ ។ ឧណ្ណានាភី (
បា. –នាភិ) ពីងពាង ។ ឧណ្ណាពស្ត្រ ឬ –ព័ស្ត្រ (–ពស់ ឬ ព័ស) សំពត់រោមចៀម ។ ឧណ្ណាម័យ ដែលធ្វើដោយរោមចៀម, ដែលយករោមចៀមធ្វើ : កម្រាលឧណ្ណាម័យ ។ ឧណ្ណាលោម រោមប្រជុំចញ្ចើម ។ ឈ្មោះវត្តធំមួយក្នុងក្រុងភ្នំពេញ, មានចេតិយបុរាណធំមួយនៅខាងក្រោយឧបោសថាគារ មានចេតិយធំបន្ទាប់ ៥ ព័ទ្ធជុំវិញ តភ្ជាប់នឹងចេតិយធំ; ក្នុងចេតិយធំនោះ តាមសេចក្ដីតំណាលថា គេបញ្ចុះរោមប្រជុំចិញ្ចើមនៃព្រះមហាថេរមួយអង្គមាននាមពុំប្រាកដ ... ។ លុះដល់មកពុទ្ធសករាជ ២៤២៣ សម្តេចព្រះមហាសង្ឃរាជព្រះនាម ទៀង (សុវណ្ណកេសរៈ) បានបញ្ចុះព្រះបរមសារីរិកធាតុនៃព្រះសក្យមុនីសម្មាសម្ពុទ្ធមួយព្រះអង្គតូចក្នុងចេតិយធំកណ្តាល, ព្រះបរមធាតុនោះ ព្រះសិរីសុមង្គលាចារ្យ ជាសង្ឃនាយកនៅលង្កាទ្វីបបានបាត់មហាថេរមួយរូបឈ្មោះ នាថវីរិយ ឲ្យនាំមកថ្វាយ (តាមអក្សរចារឹក នៅលើមាត់ទ្វារចេតិយទាំងគូខាងមុខចេតិយធំ) ។ ពាក្យនេះខ្មែរប្រើជា
រ. ស. ថា ព្រះឧណ្ណាលោម “រោមប្រជុំចិញ្ចើមព្រះសម្ពុទ្ធឬក្សត្រិយ៍” (ដែលកម្រមនុស្សណាមាន) ។
Chuon Nath
Noun
wool, fur