អាពាធ

Noun A sickness when referring to a monk

សំ. បា. (ន.) ជំងឺ : មានអាពាធ (ប្រើចំពោះតែបព្វជិតនិងគ្រហស្ថជាឥស្សរជនក្រៅពីក្សត្រិយ៍; ចំពោះក្សត្រិយ៍ ប្រើពាក្យថា ប្រឈួន) ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន “ឈឺ” : ព្រះតេជព្រះគុណអាពាធបីថ្ងៃហើយ ។