អសុន្ទរ

not good, indecent, obscene; not harmonious

សំ. បា.(គុ.) ដែលមិនល្អ; ពុំពីរោះ (ព. កា. ប្រើជា អសុន្ទរា, អសុន្ទរោ, អសុន្ទរំ ក៏បាន) ។ ព. ផ្ទ. សុន្ទរ ។ អសុន្ទរវាចា ឬ –វាទ សម្ដីពុំពីរោះ; សម្ដីអាក្រក់; ប្រើជា អសុន្ទរពាក្យ ឬ –ពេចន៍ ក៏បាន (ព. ផ្ទ. សុន្ទរវាចា, –វាទ, –ពាក្យ, –ពេចន៍ ។ អសុន្ទរវាទិន ឬ–វាទី អ្នកដែលច្រើនតែប្រើសម្ដីអាក្រក់; បើស្ត្រីជា អសុន្ទរវាទិនី (ព. ផ្ទ. សុន្ទរវាទិន ឬ–វាទី; សុន្ទរវាទិនី) ។ អសុន្ទរសព្ទ សូរសព្ទពុំពីរោះ (ព. ផ្ទ. សុន្ទរសព្ទ) ។ល។