អបរាជិត

to be victorious, unvanquished; conqueror, victor

សំ. បា.(គុ.) ដែលឈ្នះ ។ ន. អ្នកដែលឈ្នះគេ : ទ័ពអបរាជិត (បើស្ត្រីជា អបរាជិតា) ។ អបរាជិតបល្ល័ង្ក បល្ល័ង្កមានជម្នះ, បល្ល័ង្កឈ្នះមារ គឺរតនបល្ល័ង្ក ដែលព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធទ្រង់គង់លើក្នុងរាត្រី ដែលព្រះអង្គបានត្រាស់អនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណ ។ អបរាជិតសង្រ្គាម សង្រ្គាមឈ្នះបច្ចាមិត្ត ។ល។