ស្រឹង្គ

Noun horn (of an animal); barb (of a fish)

សំ. បា. (ន.) (ឝ្ឫង្គ; សិង្គ) ស្នែង; ធ្មុង ។ ស្រឹង្គសត្វ សត្វមានស្នែង : គោ, ក្របី, ទន្សោង ... ជាស្រឹង្គសត្វ ។ ស្រឹង្គមច្ឆៈ ឬ មច្ឆា ត្រីមានធ្មុង : ត្រីអណ្តែង, ត្រីកញ្ចុះ, ត្រីឆ្លាំង ... ជាស្រឹង្គមច្ឆា ។