សិលុច្ច័យ

Noun rocky mountain completely devoid of vegetation, bald mountain

បា. សំ. (ន.) (សិលុច្ចយ < សិលា “ថ្ម” + ឧច្ចយ “ខ្ពស់”; ឝិលោច្ចយ < ឝិលា + ឧច្ចយ) ភ្នំ; ភ្នំត្រងិល គឺភ្នំថ្មសុទ្ធដែលឥតរុក្ខជាតិឬសូម្បីតែតិណជាតិក៏គ្មានដែរ (សុទ្ធបាសាណបព៌ត) ។