សំ. បា. (
ន.) ដែលកើតឯង, ដែលដុះឯង, ដែលកើតតាមធម្មតា ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ
អ. ថ. ស័ញ-ជាតៈ, ដូចជា : សញ្ជាតព្រឹក្ស ឈើដែលដុះឯង ។ សញ្ជាតវត្ថុ អ្វីៗដែលកើតតាមធម្មតា ។ សញ្ជាតស្រះ (
បា. –សរ;
សំ. –សរស៑) ស្រះឬត្រពាំងដែលកើតឯង គឺកើតដោយសារទឹកហូរច្រោះជាដើម (មិនមែនកើតដោយជីក) ។ល។
Chuon Nath